Dəri çatları-əsasən ağız bucağı1 (anqulyar stomatit, anqulyar xeylit də adlanır)2 və anus ətrafında yaranan dərinin xətli çatlarıdır; digər dəri-selikli qişa birləşməsində də yarana bilər, o cümlədən, südverən anaların döş giləsində. Onlar zədələnmiş nahiyənin tez-tez hərəkət etməsi, vitamin B6, B2,3 B12,4 dəmir5 kimi müəyyən vitamin və mineralların çatışmazlığı, həmçinin, yaşlı insanlarda dişin itirilməsilə bağlı dişləmənin şaquli ölçüsünün azalması nəticəsində yarana bilər.6 Daun sindromu olan insanlarda da bu vəziyyətin inkişaf riski yüksəkdir.7 Xeylitin digər yaranma səbəblərinə insan immunodefisiti virusunun proteazasının inhibitorları,8 şəkərli diabetdən10 əziyyət çəkən yaşlı pasiyentlərdə Candida albicans ilə kolonizasiya (anqulyar xeylit)9 aiddir. Klassik terapiyaya antibiotiklərlə müalicə daxildir, lakin residiv riski yüksəkdir.1,11 Biotənzimləyici preparatlar dərinin xətli çatlarının müalicəsində potensial monoterapiyadır.
XİC üzrə faza
İmpreqnasiya
Ektodermal
Əsas və/və ya simptomatik yanaşma
. Abropernol
Tənzimləyici terapiya İndividual yanaşma
DD . Təkmilləşmiş dəstəkləyici detoksikasiya və drenaj, sonradan əsas detoksikasiya və drenaj: Detox-Kit . Graphites-Homaccord
(Abropernol yetərsiz olduqda)
. Schwef-Heel
(gicişmə)
. Engystol
(virus infeksiyası qoşulubsa)
. Paeonia-Heel
(ağrılı anal çatlar)
. Аntimonum crudum-Injeel
(ağız bucaqlarında çatlar)
. Natrium muriaticum-Injeel
(burun ətrafında çatlar)
İM . Тraumeel
HTOD . Mucosa compositum
. Cutis compositum
. Ubichinon compositum
Terapevtik qeydlər
Аbdominal köp vacib simptomdur. Əsas müalicə səbəbin aradan qaldırılmasına yönəldilməlidir. Probiotiklər yaxşı köməkçi vasitə ola bilər. Mucosa compositum bağırsağın immun sisteminə təsir göstərir. Əsas və təkmilləşmiş drenajda istifadə olunan preparatlar və terapiya cədvəli haqqında əlavə məlumatı Terapevtik göstəricinin əvvəlində, “Terapiya cədvəlinin istifadəsi” bölməsində tapa bilərsiniz.
Biblioqrafik mənbələr.
1 Pariser DM. Superficial fungal infections: a practical guide for primary care physicians. Postgrad Med. 1990;87(5):205-214.
2 Richardson MD. Diagnosis and pathogenesis of dermatophyte infections. Br J Clin Prac. Suppl. 1990;71:98-102.
3 Rashid RM, Miller AC. Tinea. eMedicine 2010; http://emedicine.medscape.com/article/787217-overview. Accessed July 8, 2010.
4 Degreef H. Clinical forms of dermatophytosis (ringworm infection). Mycopathologia. 2008;166(5-6):257-265.
5 Welsh O, Vera-Cabrera L, Welsh E. Onychomycosis. Clin Dermatol. 2010;28(2):151-159.
6 Gupta AK, Cooper EA, Ryder JE, Nicol KA, Chow M, Chaudhry MM. Optimal management of fungal infections of the skin, hair, and nails. Am J Clin Dermatol. 2004;5(4):225-237.
7 Korting HC, Rychlik R, Pfeil B. Treatment of interdigital tinea pedis [In German]. Dtsch Med Wochenschr. 2003;128(36):1819-1824.
8 Stock I. Antimycotic therapy of Tinea pedis and other foot mycoses. [In German] Med Monatsschr Pharm. 2008;31(7):247-256; quiz 257-248.
9 Bienias L, Wlodarczyk W. Dermatomycoses and their etiology in the material of the Dermatological Department in Lodz, Poland. Mycoses. 1990;33(11-12):581-586.
10 Drake LA, Dinehart SM, Farmer ER, et al. Guidelines of care for superficial mycotic infections of the skin: tinea corporis, tinea cruris, tinea faciei, tinea manuum, and tinea pedis. Guidelines/Outcomes Committee. American Academy of Dermatology. J Am Acad Dermatol. 1996;34(2 pt 1):282-286.
11 Bristow IR, Spruce MC. Fungal foot infection, cellulitis and diabetes: a review. Diabet Med. 2009;26(5):548-551.
12 Lanternier F, Lortholary O. Zygomycosis and diabetes mellitus. Clin Microbiol Infect. 2009;15(suppl 1):21-25.
13 Kanda N, Tani K, Enomoto U, Nakai K, Watanabe S. The skin fungus-induced Th1- and Th2-related cytokine, chemokine and prostaglandin E2 production in peripheral blood mononuclear cells from patients with atopic dermatitis and psoriasis vulgaris. Clin Expl Allergy. 2002;32(8):1243-1250.